Een oude rabbi vroeg eens aan zijn leerlingen: “Wanneer is de nacht ten einde? Wat is het moment, waarop de nacht ten einde is en de dag begint?” “Is dat misschien het moment als je uit de verte een hond van een schaap kunt onderscheiden?” vroeg één van zijn leerlingen. “Nee, dat is niet het moment.” zei de rabbi. “Is het dan als je van verre een dadelboom van een vijgenboom kunt onderscheiden?” vroeg een ander. “Ook niet,” zei de rabbi. “Maar wat dan?” vroegen de leerlingen. “Het is dan, zei de wijze leraar, als je in het gezicht van een mens kunt kijken en daarin je zuster of je broeder ziet. Tot dat moment is de nacht nog bij ons.”
We leven in de tijd van verwachting. Een tijd van reikhalzend uitzien naar het einde van de nacht. Een tijd ook die onder de spanning staat van het nog niet, en al wel. Met advent kijk je door een andere bril. Je ziet door die bril iets wat er nu nog niet is. En toch leef je daar naar toe. En kijk je nu ook met andere ogen naar de wereld van nu. Zit je niet neer bij al het slechte nieuws. Want ook al lijkt niets in deze wereld erop te wijzen dat er vrede aan zal breken, en gerechtigheid over de akkers zal vloeien waar het bloed van Abel schreeuwt.
Maar toch, wees geduldig en wacht. Zie uit naar de tekenen die er nu al zijn. Want als ergens mensen zijn die geloven dat het Rijk van God doorbreekt in deze wereld, dan is het toch de gemeente die in navolging van Jezus Christus door Gods Geest in beweging wordt gezet. Het Koninkrijk is niet ver weg, het is niet in de hemel, om met Mozes te spreken, het is zeer dicht bij u, in uw mond en in uw hart, om het te volbrengen. (Deut. 30,14) Waar de Geest van God vaardig wordt over mensen, wacht je daar maar, daar worden mensen bijeengebracht en gebeuren wonderbaarlijke tekenen. En dan gebeurt wat Jesaja zo prachtig omschrijft: ‘Men zal geen kwaad meer doen noch verderf stichten op gans mijn heilige berg, want de aarde zal vol zijn van kennis des Heren, zoals de wateren de bodem der zee bedekken.’ (vs.9) De gemeente is daar het teken van, het zout – de smaakmaker op deze aarde, het licht in de duisternis. En natuurlijk is dat niet bedoeld als een loden last of een zware taak die wij hebben te volbrengen. Ons wordt niets anders gevraagd dan te leven uit de vreugde van het evangelie. We worden uitgenodigd voor de levensdans.
Niet wanhopen dus, maar wachten vol vertrouwen, uitzien naar, want al zie jet nu nog niet, het zaad van de gerechtigheid en de liefde is gezaaid in deze wereld. En het zál tot bloei komen. Dat is het visioen waar Jesaja uit leeft.
En dat begint in kleine dingen. Jezus pleit op verschillende plekken voor een waakzaamheid van het vertrouwen: de bereidheid om het goede te zien, de tekens van het koninkrijk dat al doorbreekt, klein en bescheiden, bijna onzichtbaar. ‘Zie, Ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt?’ (Jesaja 43,19). Die waakzaamheid dus. Laten we met die aandachtigheid en uit dat verlangen de advent beleven.
1 Johannes 2 NBV21
Vrienden, dit is de regel die ik jullie geef: we moeten andere gelovigen liefhebben. Die regel is niet nieuw. Het is een oude regel, die jullie al kennen sinds jullie christenen zijn. Het is dezelfde boodschap die jullie eerder gehoord hebben. Toch brengt deze regel iets nieuws. Want doordat Christus volgens deze regel geleefd heeft, en jullie dat ook doen, verdwijnt de duisternis. Het ware licht begint al te schijnen.
Stel dat iemand zegt dat hij in het licht leeft, maar intussen haat hij een andere gelovige. Dan leeft hij nog steeds in de duisternis. Iemand die andere gelovigen liefheeft, leeft voor altijd in het licht. Zijn geloof komt niet in gevaar. Maar wie andere gelovigen haat, die leeft in de duisternis. Hij is als iemand die rondloopt in het donker en niet weet waar hij heen gaat. Want doordat het donker is, kan hij niets zien.
Ik wens u een inspirerende en gezegde adventstijd.
En zegen op uw werk, voor uw gemeente en in uw persoonlijk leven.
Mijn hartelijke groet, namens het Breed Moderamen van de Classis Noord-Brabant, Limburg en de Réunion Wallonne.
In Christus verbonden,
Ds. Marco Luijk
Classispredikant Noord-Brabant, Limburg en Réunion Wallonne
m.luijk@protestantsekerk.nl
tel. 06 52 33 52 85
Download deze tekst en veel meer in de Nieuwsbrief Advent 2024 : NIEUWSBRIEF Advent 2024
